TEST - FORD FIESTA ST

We współczesnym świecie przepełnionym uregulowaniami prawnymi szybkie hatchbacki z silnikami kipiącymi mocą zdają się przypominać legalne używki. Bo z tzw. hot-hatchami jest trochę jak z alkoholem: niby wolno, niby „wszystko jest dla ludzi” ale… Jeśli na moment zapomnimy o naszych naturalnych, wewnętrznych ograniczeniach, bardzo łatwo genialna zabawa może się przerodzić w coś strasznego. I to jest właśnie piękne! W usportowionych kompaktach chodzi o granicę między pełną kontrolą a kompletnym jej brakiem i o zadowolenie z poruszania się po niej. Testując nowego Forda Fiestę ST przez kilka dni mogłem jeździć do woli po wspomnianej granicy i teraz muszę powiedzieć jedno: jeśli zależy Wam na uzyskaniu stanu „odurzenia benzyną”, to 200-konny Ford Fiesta ST jest dokładnie tym, czego potrzebujecie. Ale do rzeczy…

Ford tworząc nowe wcielenie swojego drogowego chuligana z segmentu B obciął Fieście jeden cylinder. Przy okazji zmniejszono też pojemność skokową motoru (z 1,6 litra do 1,5 litra). Na te działania część ortodoksyjnego świata nałogowych spalaczy benzyny zareagowała alergicznie. Reszta fanów Forda zaczekała spokojnie na efekty i z perspektywy czasu można powiedzieć, że to ci drudzy mieli rację dając Fordowi szansę. Turbodoładowany silnik nowej Fiesty ST do uwolnienia mocy potrzebuje dobrych 3 tys. obr./min. i oczywiście nie brzmi przy tym tak rasowo, jak jednostka znana z poprzedniego modelu. Ale to nie problem. To nie problem, bowiem można powiedzieć, że dźwięk samego silnika w Fordzie Fiesta ST jest praktycznie niesłyszalny. Tak – większość „akustycznej roboty” robi genialny sportowy układ wydechowy, który wydaje z siebie radosne strzały, warknięcia i charknięcia. Po ich usłyszeniu momentalnie zapomnimy o utracie jednego cylindra pod maską.

Aktywny wydech z przestawianą klapą zamontowany w Fordzie Fiesta ST budzi się do życia poburkiwaniem, które możemy dodatkowo spotęgować naciskając guzik z napisem MODE służący do wyboru trybów jazdy. To kolejna nowość w usportowionej Fieście. Poprzednia wersja małego ST nie posiadała regulacji ustawień pracy wydechu i przepustnicy, jednocześnie oferując kompletnie zabetonowane zawieszenie . W tej ostatniej kwestii nowa Fiesta ST daje kierowcy i pasażerom nieco wytchnienia. Podwozie ustawiono mniej „hardkorowo” niż w poprzedniku, co nie oznacza, że pozbawiono je odpowiedniej sztywności. Układ z MacPhersonami z przodu (tu zmodyfikowane zwrotnice) i belką skrętną z tyłu (posiada opatentowane przez Forda sprężyny – inne dla lewego i inne dla prawego koła) pozwala na poruszanie się po gorszych drogach bez uszczerbku na naszych kręgosłupach. Jednocześnie w ostrych zakrętach Ford trzyma się drogi jak przyklejony. Przechyły są naprawdę minimalne, a super-precyzyjnie działający układ kierowniczy z elektrycznym wspomaganiem (krótkie przełożenie 12:1) swoją obecnością jeszcze raz zadaje kłam twierdzeniom jakoby prawdziwy samochód sportowy musiał koniecznie posiadać „hydraulikę”.

Fiesta zawsze jedzie dokładnie tam, gdzie ją skierujemy. Centymetry zakrętów można odkrawać z chirurgiczną precyzją bawiąc sie żywiołowością pracy układu jezdnego. Nadrzucanie tyłem z ujęcia gazu? Nic prostszego. Po prostu to robimy, a gdy przyjdą nam do głowy durnowate popisy z użyciem hamulca ręcznego, takowe też będą możliwe. Warto wspomnieć, że ESP można w Fordzie całkowicie wyłączyć. Można je też przestawić w tryb ST, który pozwoli nam wyciągnąć się z tarapatów dopiero wtedy, gdy zrobi się naprawdę gorąco. I to rozumiem! W Fordzie to kierowca ma wybór na ile chce się zdać na łaskę samochodu a nie na odwrót. Tak to powinno właśnie wyglądać.

Oceniając układ napędowy i podwozie Forda Fiesty ST wypada jeszcze wspomnieć o opcjonalnym mechanizmie różnicowym o ograniczonym poślizgu. Liczyłem na jeszcze wyraźniejsze efekty działania tego urządzenia, ale bez bicia przyznaje się, że być może jestem po prostu zbyt słabym kierowcą aby wychwycić wszystko, co ma ono do zaoferowania mechaniczna szpera marki Quaife pracująca między przednimi kołami.

Wiem, że podsumowanie tego testu może zabrzmieć idiotycznie, jednakże biorąc pod uwagę charakter Fiesty ST, jedyną poważniejszą wadą którą udało mi się wychwycić w tym samochodzie było umiejscowienie i sposób pracy lewarka skrzyni biegów. Jak na hot-hatcha drogi prowadzenia są dość długie, a do dźwigni trzeba sięgać nisko. Reszta elementów Forda (zestrojenie zawieszenia, układ kierowniczy, reakcja silnika na gaz, sportowe fotele) jest dokładanie taka, jakiej oczekiwałbym od tego rodzaju auta. Przykład relatywnie taniej Fiesty ST (ceny zaczynają się od 84 500 zł) pokazuje, że współczesny świat motoryzacji pomimo głupawych ekologicznych ograniczeń wciąż może być ekscytujący. Producenci samochodów są w stanie konstruować niezbyt drogie auta, które radykalnie podnoszą poziom adrenaliny. I o to chodzi!

Tekst: Adam Kołodziejczyk, film: CreativeRebels zdjęcia: Przemysław Szymański